Zdrowie i Uroda

Darmowe artykuły do przedruku

Archives

Zasadnicze zagadnienia Jogi

Joga jest sztuką pragmatyczną, a nie wyznaniem, toteż jej uprawianie nie wymusza wyznawania jakiejkolwiek religii. termin ‚joga‚ pochodzi od staroindyjskiego wyrazu ‚yug’ – poszerzyć, rozluźnić się, spoić. Jest to tradycyjna filozofia hinduska, w której poprzez połączenie fizyczności i duchowości dąży się do równowagi wewnętrznej. Nierozłączność ciała i myśli prowadzi do mocniejszego związku ze świadomością.

W filozofii jogi ciało scalone jest z ruchem, umysłem i oddechem, po to by powstało odczucie równowagi, relaksacji i harmonii. Praktykujący opiera się na własnej fizyczności do wyczyszczenia i wydelikatnienia myśli. Na skutek głębokiego treningu ciała i myśli ćwiczący jogę poznaje sposób jak budzić komórki swej jaźni i ducha.  Wykonywanie różnorodnych postaw (asan) likwiduje dużo schorzeń, rozwija i ćwiczy mięśnie, a także rozwija giętkość ciała. Podczas nauki pozycji wykonywane ruchy przyczyniają się do lepszego utlenienia krwi a także odżywiają i oczyszczają najodleglejsze części ciała. Joga kręgosłupa poprawia koncentrację, uspokaja umysł i dostarcza poczucie równowagi, opanowania i głębokiego zadowolenia.

Istnieje ogromna różnica pomiędzy jogą i pozostałymi ćwiczeniami fizycznymi. Asany mają charakter psycho-fizjologiczny, natomiast aktywność fizyczna jest czysto zewnętrzne. Asany rozwijają jaźń cielesną, mięśnie i giętkość, a także tworzą zrozumienie wnętrza i stabilizują myśli. Podczas ćwiczeń fizycznych ruchy ciała dokonywane są z dokładnością zewnętrzną, lecz przy uprawianiu jogi oprócz precyzji pojawia się głębsza świadomość, dająca harmonię ciała i duszy.

B.K.S. Iyengar opisał przeszło dwieście tradycyjnych asan, nadając im nazwę joga Iyengara. układ ten jest systematyczny a także postępujący i kładzie ogromny nacisk na dokładność, skrupulatną poprawność wykonania ćwiczeń i absolutne bezpieczeństwo uczniów. Poszczególne asany zostały tak uszeregowane i opisane, iż ćwiczący bez względu na stopień sprawności fizycznej potrafi bezpiecznie przechodzić od pozycji łatwych do zaawansowanych, co pozwala na poprawę giętkości oraz rozwój siły i wrażliwości ciała, umysłu oraz duszy.

Joga Iyengara umożliwia uzyskanie większej kontroli i samodyscypliny we wszystkich sferach życia. Nie tylko poprawia gibkość sylwetki, lecz zwiększa siłę fizyczną, pogłębia przytomność umysłu i równowagę. Joga może wspomóc każdemu, zarówno osobom starszym, jak i nastolatkom, a także chorym narzekającym na nieznaczne choroby i problemy fizyczne a także psychiczne. Rzetelne i wytrwałe, świadome i inteligentne ćwiczenie asan i pranayamy (technik oddechowych) wnosi jasność, energię i zadowolenie we wszystkie dziedziny życia.

Joga – kluczowe reguły i typy praktyki.

Joga to starohinduska dyscyplina zajmująca się powiązaniami pomiędzy umysłem, ciałem i oddechem. Współzależności te wykazują tę cechę, że gdy oddziaływujemy na któryś z składowych to wpływamy także na dwa pozostałe. We współczesnym świecie zachodnim joga jest w znacznym stopniu używana zwłaszcza za sprawą jej pożytecznych zalet dla zdrowia: kręgosłupa, układu nerwowego, gruczołów i organów wewnętrznych.

Z powodu wykonywania określonych pozycji sylwetka się wzmacnia i rozciąga. Trening jogi pomaga odnawiać równowagę mięśni, wzmacnia oddech i czyni go delikatniejszym, eliminuje wyczerpanie oraz uspokajająco oddziałuje na nerwy, co w konsekwencji uspokaja umysł. U źródła jogi staroindyjskiej leży przeświadczenie, że droga ku harmonii zaczyna się od ciała i umysłu. Ucząc się usprawniać ciało i umysł, wysubtelnia się percepcja oraz kontakt ze swoim wnętrzem.

Wychodząc od różnych elementów możemy rozróżnić trzy modele nauki jogi.

  • model pierwszy – „od ciała” – w tym modelu zwracamy uwagę na dokładną pracę z pozycjami ciała, by wpłynąć ostatecznie na oddech i umysł – typowym przykładem dla tego nurtu jest joga wg B.K.S. Iyengara;
  • model drugi – „od umysłu” – w tym nurcie nauki wykorzystujemy zdolności umysłu, by oddziaływać stan oddechu i ciała (organizmu) – tu mieści się np. praktyka Sivanandy, Satyanandy etc.;
  • model trzeci – „od oddechu” – tu wykorzystujemy włąściwą pracę z procesem oddychania, by wpłynąć  w określony sposób na ciało i na stan umysłu – i to jest podejście vinyasy (ashtanga vinyasa, vinyasa krama).

Joga wg. Iyengara– jedna z najbardziej popularnych na zachodzie tradycji jogi indyjskiej, oparta w zasadzie na pozycjach ciała nazywanych asanami również na kontroli oddechu. Zajęcia obejmują w swoim zakresie ćwiczenie zasadniczych asan oraz korzystanie z przyrządów do jogi. Praktyka jest prowadzona w spokojnym tempie, zwracamy tu uwagę na precyzyjne ćwiczenie pozycji.

Astanga Vinyasa Joga – jest dynamiczną postacią jogi, kładącą akcent na vinyasach, czyli ruchu  zsynchronizowanym z oddechem. Zajęcia obejmują w swoim zakresie doskonalenie podstawowej sekwencji dla ashtanga jogi: powitania słońca A i B, sukcesywnie przechodząc do pozycji stojących i siedzących. Podczas praktyki uwagę zwraca się na lekkość ruchu między asanami oraz rytmiczny, pełen energii oddech. Praktyka jest prowadzona w dynamicznym tempie.